Leestijd: 2 minuten
Voor en door jongeren. Zo hoort dat in de participatiesamenleving. Jongeren moeten zélf met een vraag en ideeën komen; zelf verantwoordelijkheid nemen bij de uitvoer van activiteiten. Maar is dat wel voor alle jongeren weggelegd?Weten ze allemaal de weg? En hoe betrek je jongeren die al dat maatschappelijke niks boeit? Bureau Coen gaf mij antwoord!
Hulp nodig? Ja natuurlijk!
Afgelopen maand was ik met mijn Syrische collega in gesprek met een groep Syrische jongeren in Ede. Net in Nederland en nog volop op zoek naar de weg in de Nederlandse samenleving. Ik was onder de indruk van hun verhalen. Alles moest weer opgebouwd worden. Toch wilden ze ook iets teruggeven aan de samenleving. Activiteiten organiseren voor de buurt. Om kennis te maken, het negatieve te ontkrachten. En daarbij hadden ze hulp nodig. Of wij ze daarbij wilden helpen.
‘Ze’ willen niet
Iedereen begrijpt wel dat we deze groepen jongeren helpen om activiteiten te organiseren en hen hierbij verantwoordelijkheid te geven. Ik hoor soms ook verhalen van jongeren die gewoon echt niet willen. ‘Iemand anders organiseert het maar, daar heb ik geen zin in.’ Op de bijeenkomst voor jongerenwerkers uit Gelderland hoorde ik het laatst ook. Niet alle jongeren zijn maatschappelijk betrokken en ze komen voor leefbaarheid in de wijk echt hun bed niet uit. Alleen het woord leefbaarheid al. Gamen of chillen op straat past meer bij ze. Die zijn laks wordt dan vaak gezegd. Dat dacht ik dus ook lange tijd. Totdat ik Bureau Coen hoorde spreken tijdens een bijeenkomst. Coen is specialist in het bereiken van jeugd.
“Neem jongeren mee in het proces. Wat is vrijwilligerswerk bijvoorbeeld? Welke mogelijkheden zijn er?”
Door jongeren kan echt wel
Coen vertelde dat jongeren die ‘lui’ lijken, zich echt wel willen inzetten. Ze weten alleen vaak niet wat hun gevraagd wordt. Want wat is participeren eigenlijk? Weten ze wel dat zoiets al heel klein begint? Coen gaf als voorbeeld het ‘klantenreis’-principe: stap voor stap, halte voor halte. Neem jongeren mee in het proces. Wat is vrijwilligerswerk bijvoorbeeld? Welke mogelijkheden zijn er? Begin dus bij het begin en niet bij het gegeven dat jongeren zelf moeten komen met een vraag. Soms weten ze niet eens dat er een vraag bij hen leeft. En dan nog houd je een groep twijfelaars over, maar dit zijn er dan zeker minder.
En blijf als organisatie ook zeker jezelf. Probeer niet cool te doen. Zoals een gemeente die eens brieven aan jongeren stuurde met als aanhef: ‘Hee Tjappie’. Dan voel je je als jongere totaal niet serieus genomen. Blijf wie je bent en ga het gesprek aan. Eigenaarschap en jongeren: het gaat zeker samen. Maar licht de jongeren in, stel vragen, ga verbindingen aan en spoor hun vragen op. Motiveer! Dan kan je verantwoordelijkheid overgeven aan jongeren en nemen ze het ook!
Pagina delen
